Woensdag 11 december, 

Na mijn vorige afspraak met Meesteres Liv in november heb ik kort daarop, via haar website, weer een nieuwe in de agenda laten zetten voor woensdag de elfde december.  

De blog van die eerdere sessie is nog niet gepubliceerd om een speciale reden, die ik uiteraard niet ga verklappen. Hopelijk krijg ik daar binnenkort alsnog toestemming voor, en zo niet dan hebben jullie pech… De wil van Meesteressen is nu eenmaal wet. 

Wel wilde ik graag een vervolg geven aan die sessie en heb haar het volgende spelidee gemaild 

————————— 

Het onderzoek 

Na zijn keuring en afstraffing is het tijd om na te gaan waar subzero zoal bruikbaar voor is. 

Hiervoor zal hij aan een aantal experimenten worden onderworpen waarbij zal worden onderzocht of hij geschikt is om te dienen als gebruiksslet dan wel pijnslaaf of misschien wel beide. 

Omdat zijn gedrag nog steeds te wensen overlaat, kan hij wederom rekenen op een strikte behandeling door zijn Meesteres en uiteraard een fiks pak slaag alvorens hij teruggebracht wordt naar zijn cel. 

————————— 

Het antwoord van Meesteres Liv liet niet lang op zich wachten, daarin gaf ze aan dat het mooi aansloot bij wat ze zelf voor me in gedachten had. Een en ander zouden we verder bespreken tijdens de belafspraak die we twee dagen voor de sessie hebben gehouden. Uiteraard kreeg ik tijdens dat gesprek geen details van haar, want voor een sub/slaaf is het natuurlijk het leukste om in het ongewisse te worden gelaten en daarnaast voelt ze me ook steeds beter aan. Zelf had ik laten doorschemeren iets voor haar mee te brengen, en uiteraard ben ik daar verder ook niet op ingegaan, al had ze mogelijk wel een klein vermoeden aangezien er tijdens de vorige sessie iets kapot was gegaan. 

Die woensdag een halfuurtje eerder vertrokken naar Arnhem waar ik deze keer geparkeerd heb in een wijk voor de John Frostbrug. Dit was op aanraden van Meesteres Liv, aangezien er de vorige keer nog maar net plek was in de Munisgarage. 
Mijn auto kon ik met gemak kwijt op de parkeerplaats aan de Hoefbladlaan 25, vanwaar het maar een kleine twintig minuten lopen is naar de Studio van Donna Fiera. En daarnaast scheelt het ook in de parkeerkosten (gratis), wat in een parkeergarage al gauw aardig op kan lopen. 

Na een ontspannen wandeling arriveer ik een kwartier voor het afgesproken tijdstip in de Nieuwstad en loop daarom nog maar een extra blokje om, alvorens de voordeur binnen te gaan en aan te bellen. Deze keer word ik vriendelijk ontvangen door Meesteres Jill die de eigenaresse is van D.F. Omdat ik haar nog nooit eerder heb ontmoet stel ik me netjes aan haar voor, waarna ze me naar de speelruimte brengt en vraagt wat ik wil drinken. 

Onwillekeurig moet ik denken aan mijn allereerste ontvangst door een Meesteres, allervriendelijkst, maar wel op een wijze dat je gelijk weet wie het voor het zeggen heeft. 
Het streng zijn wordt bewaard voor de sessie en dan meestal alleen als het nodig is, of het moet zijn dat je er specifiek om hebt gevraagd. 

Een minuutje later brengt Meesteres Jill me een lekker kopje koffie en geeft aan dat Meesteres Liv er zo aankomt. Onder het genot van het verwarmende vocht bekijk ik de ruimte die, net als de kelder/Dungeon, is voorzien van allerlei meubilair die je niet gauw bij een Piet Klerkx tegen zal komen. Naast het bondagebed waaraan een heuse hijsinstallatie is bevestigd staan er een bondage- en een gynaecologenstoel, een stalen kooi, een strafbok en een Meesteressen Stoel. Aan een van de wanden hangt een ‘Rad van Onfortuin ☺️’ met daarnaast de doorgang naar een Travestiekamertje en staan er in de ruimte verder een paar vitrine kasten die rijkelijk zijn gevuld met verschillende soorten ‘speelgoed’. Ook hangen er diverse kunstwerken aan de wanden die vervaardigd zijn door Meesteres Jill.  

Na een paar minuten komt Meesteres Liv binnen en begroeten we elkaar met een hartelijke knuffel. Naast de eer om me aan haar te mogen onderwerpen heb ik toch wel een fijne band met de verschillende Dames van Domination Palace opgebouwd en ben verheugd dat een aantal van hen, waaronder Meesteres Liv, na de sluiting van het pand niet bij de pakken neer zijn gaan zitten. 

Natuurlijk kom ik niet voor de gezelligheid, oké een beetje dan, maar voor een spel en krijg van Meesteres Liv een witte wegwerp overall verstrekt en een tweetal formulieren plus een pen. De overall moet ik na de verplichte douche aantrekken en de beide formulieren invullen en ondertekenen. Het eerste formulier is een verklaring dat ik bekend ben met de risico’s tijdens het spel en het tweede is voor het wel, of geen, toestemming tot het maken van foto’s, al dan niet herkenbaar en of de Meesteres ze wel of niet mag gebruiken voor haar website, X of andere publicaties. Natuurlijk ga ik met beide akkoord en neem maar van me aan dat ze mooie foto’s kan maken. 

Voor dit alles krijg ik tien minuten de tijd zegt ze, waarna ze de ruimte verlaat. Snel ga ik onder de douche, die zich in een hoek van de speelruimte bevindt, trek daarna de overall aan en vul de formulieren in. Zelf heb ik ook een aantal spullen meegebracht, naast een E-stim powerbox met tepel electroden, een zachte siliconen ballgag en mijn persoonlijke boeienset met collar ook een aantal cadeautjes voor de Meesteres, het is tenslotte een feestmaand.  

Nu ik de overall aan heb weet ik niet of de boeien ook om moeten, dus leg ik ze maar in het zicht bij m’n kleren. De powerbox en ballgag leg ik op het bondage bed en stal de drie cadeaus voor me uit op de vloer, waarna ik in de nadu positie wacht op de komst van de Meesteres. In tegenstelling tot de vorige keer ben ik nu wel op tijd gereed, zij het maar net. 

Meesteres Liv komt de ruimte binnen, loopt naar me toe waarbij ze de pakjes negeert en gaat achter me staan. Vervolgens krijg ik een oogmasker op en vraagt ze aan me hoeveel vingers ze opsteekt. 
Het enige wat ik kan zien is een heel klein streepje licht aan de onderkant van het masker dus antwoord met een gok, “Twee Meesteres” wat dus niet het juiste aantal is. 
Tijdens de vorige sessie kon ik namelijk wel iets zien door de piepkleine gaatjes in de hood die ik toen op kreeg, wat uiteraard niet de bedoeling was. Daarna wordt fatsoenlijk praten voor me zo goed als onmogelijk, omdat ik de meegebrachte ballgag krijg opgezet. 

Ik moet opstaan en nadat ik dat heb gedaan krijg ik gelijk commentaar van haar, waarom ik mijn boeien niet heb omgedaan… Gelijk verontschuldig ik me met als excuus de overall, alleen dat wordt niet geaccepteerd en levert gelijk een strafpunt op, dat begint al goed. 

Vervolgens pakt Meesteres Liv de boeien en doet mij die om, waarbij ze ondertussen vraagt of ik bekend ben met de inquisitie en of ik wel eens gehoord heb van Guantánamo Bay op Cuba, waar ik voor beide een bevestigend antwoord op geef.  
Geen idee wat ze met me van plan is, gezien de vragen, maar als ik moet kiezen dan maar het gevangenenkamp in de Caraïben, ik schat de overlevingskansen voor daar namelijk een stuk hoger in. 

De polsboeien worden aan een bondagestang vastgemaakt die boven mijn hoofd bungelt en aan de takel van het eerdergenoemde bed is bevestigd. Wel vraagt ze of ik zo geen last van mijn schouders ga krijgen. Aangezien ik niet helemaal uitgerekt sta kan ik dit wel even volhouden vertel ik haar. 

Daarna knoopt Meesteres Liv met een koord een soort van harnas om m’n lijf die best strak zit en zo te voelen lijkt op het touwwerk wat ze eerder om een torsomannequin bij D.P. had aangebracht. Verder belooft ze me voor straks ook nog een ander soort bondage die ze pas heeft geleerd. 

Meesteres Liv loopt naar een kast om iets te pakken en even later hoor ik het knippende geluid van een schaar vlak naast m’n linkeroor. Dan pakt ze door de stof van de overall een van m’n tepels en trekt die net zolang naar voren totdat m’n speentje onder de stof vandaan schiet. Na een eerste pijnkreetje van de schrik laat ik gelijk een tevreden gegrom horen, tepelspel is echt wel een van m’n fetisjen. Met het schaartje knipt de Meesteres het stukje stof wat ze in haar handen heeft af, waarna de andere tepel dezelfde behandeling krijgt. 

Nu m’n beide tepels zijn ontbloot besluit de Meesteres dat er ook maar even mee gespeeld moet worden en begint er plagerig steeds iets harder in te knijpen. Daarbij grom ik van genot en begin ondertussen ook al aardig te kwijlen. Door de gag ben ik namelijk niet of nauwelijks in staat om te slikken met als gevolg dat het speeksel uit m’n mondhoeken begint te druipen.  Volgens de Meesteres kunnen mijn tepels vandaag blijkbaar niet veel hebben, want ze bloeden al snel zegt ze. Aangezien ik er niks van kan zien ik haar op haar woord, de pijn valt overigens mee. 

Ook bij mijn kruis wordt er een gat in de overall geknipt waarna Meesteres Liv m’n klokkenspel bijeen bindt met een koordje en voorziet van een paar gewichtjes. Daarna komt ze achter me staan en ook daar maakt ze een flinke opening in de stof. 

In een vorige blogs heb ik eens geschreven dat ik niet wist of ik een ‘Cold’, dan wel ‘Judicial’, caning al zou kunnen hebben en aangezien ze daar over begint heeft ze het ongetwijfeld gelezen. Voor beide geld dat het een caning is zonder opwarming vooraf, alleen is de Judicial bedoelt als straf en zullen de slagen op volle kracht worden gegeven. Ik hoop toch echt dat me dat bespaard blijft. 

“Klets!”, ik voel een scherpe pijndoor m’n billen trekken… “Fuck!” dat is heftig en dan slaat ze nog niet eens hard. Ook de volgende slagen zijn echt pijnlijk en sta ik te ‘dansen’ onder de takel alleen kan ik geen kant op. 

Omdat ik ook niks kan zien is het gebeuren net iets te intens en voel me wat draaierig worden. Dit geeft ik aan bij Meesteres Liv, die zegt dat ik lijd aan ‘Aanstelleritis’, maar me vervolgens wel bevrijd van het masker en de gag, me losmaakt van de spreidstang en ondersteund terwijl ik me op de vloer laat zakken. De schouderpartij blijft me parten spelen, misschien toch maar meer gerichte oefeningen gaan doen of Yoga is haar advies. 

Tijd voor wat anders besluit ze, want voor vandaag ben ik niet alleen subzero maar ook een ‘slutzero’ en wijst naar de kooi waarin een krukje staat met een dildo erop vastgemaakt. Nadat die is voorzien van een condoom en glijmiddel moet ik daarop plaatsnemen. Voorzichtig laat ik me over de dildo heen zakken en zie kans om het hele ding naar binnen te werken, zodat ik uiteindelijk redelijk comfortabel zit. 

Gelukkig maar, want ik krijg het oogmasker en de gag weer geplaatst, waarna m’n polsen achter me aan de tralies van de kooi worden vastgemaakt en m’n enkels aan de poten van het krukje worden bevestigd. Als ik daarbij ook nog half had moeten staan zou ik het zeker niet hebben volgehouden. 

Meesteres Liv gaat met m’n tepels in de weer en probeert ze ergens tussen te klemmen. Dat zijn twee bamboestokjes die aan beide uiteinden met elastiek op elkaar zijn geklemd, alleen zijn ze net te kort om beide tepels er tegelijk ertussen te krijgen. Jammer, voor mij dan, want daarvoor in de plaats krijg ik een paar andere tepelklemmen opgezet waarvan de stelschroefjes helemaal zijn losgedraaid zodat het effect maximaal is. Een van de schroefjes valt er zelfs uit waarvoor ik op m’n donder krijg. Alweer iets kapot gemaakt, net als de vorige keer toen mijn billen een stuk van haar zweep hadden afgebroken. “Sorry Meesteres.”, verontschuldig ik me. 

Om mijn pik en ballen krijg ik een paar handboeien geplaatst waarvan Meesteres Liv zegt dat ik van geluk mag spreken dat ze zonder sleuteltje opengaan, want die kon ze niet vinden en gebruiken wil ze hem toch. Nadat de beide beugels strak om m’n zaakje zijn geklemd trekt ze stevig aan de ketting ervan zodat de boel goed onder spanning komt te staan. Daarna pakt ze iets wat lijkt op een Afro kam en begint daarmee op m’n ballen te tikken. “Dit is geen ball busting.”, zegt ze, iets waarvan ze weet dat het een ‘no go’ voor me is. Dat is het ook niet, maar pijnlijk is het wel. Ook mijn tepels worden even bewerkt met de punten, waarna ze me een poosje met rust laat om m’n zonden te overdenken. 

Overigens heb ik naderhand uitgezocht wat voor een apparaatje die kam eigenlijk is. Dat wat ze gebruikte was dus een uienkam of uienhouder (te koopvoor veel bij Amazon of precies dezelfde bij Ali Express voor veel minder, alleen is de levertijd dan iets langer… 

Ik hoor haar een paar keer heen en weer lopen door de ruimte en probeer me in te beelden wat ze hierna met me van plan is. Daar hoef ik niet lang op te wachten want na een kleine 5 minuten word ik losgemaakt en bevrijd van het oogmasker en de gag. 
Nadat de kooi is opengemaakt kan ik omhoogkomen en moet in het midden van de ruimte gaan staan. 

Daar ontdoet Meesteres Liv me van het touwharnas en moet ik de overall uittrekken. De tepelklemmen worden weer geplaatst en trekt ze met het daaraan verbonden kettinkje de boel naar voren. Ook heeft ze de kam weer gepakt en geeft me de opdracht om vanaf drie terug te tellen. “Drie…, twee…, een…  Auw!”  Hoewel ze niet door de huid heen gaan zijn de punten van de kam venijnig genoeg. Dit spelletje herhaalt ze een paar keer waarna ze de klemmetjes verwijderd door ze langzaam van m’n tepels af te trekken… 

In m’n ooghoeken had ik al iets zien liggen wat ik nu verstrekt krijg, een paar pumps en een blonde krulpruik… De pruik opzetten is het probleem niet, de pumps zijn een ander verhaal. Hoewel ze in mijn maat zijn laat de breedte te wensen over en ook het bandje is maar net lang genoeg. Het kost me dan ook best moeite om ze aan te trekken, wat me na veel gepruts wonderbaarlijk lukt. Nadat ik ze uiteindelijk aan heb kost het me ook de grootste moeite om op te staan en in balans te blijven. 

Een ding weet ik nu zeker, iedereen die daar graag op pumps loopt moet wel masochist zijn, hier kan je toch niet fatsoenlijk op lopen… Zelf ben ik ook masochist, maar kies toch liever voor een stevige spanking. 

Volgens Meesteres Liv lijk ik nu sprekend op Dolly Parton, alleen als ik daarna in een van de spiegels kijk zie ik eerder een gelijkenis met Robert Plant in zijn begin jaren bij Led Zeppelin, ik mis namelijk Dolly haar prominente voorgevel. 

Voor de volgende behandeling moet ik plaatsnemen in de gynaecologische stoel met m’n benen in de beugels die daarna met een paar koorden eraan worden vastgebonden. De polsboeien worden aan de zijkant van de stoel gehaakt en ik krijg een leren mondknevel opgezet. Als Meesteres Liv daarna wat glijmiddel op m’n tepels smeert weet ik wat me te wachten staat, de vorige keer had ik haar namelijk iets verteld over het geleidende effect daarvan. 

Ze zoekt een paar van de klemmetjes uit die ik heb meegebracht en zet die op m’n tepels. Enkele ogenblikken later voel ik het, nu nog aangenaam, tintelende gevoel van de electro door me heen trekken. Langzaam voert ze de intensiteit op tot ik merkbaar begin te kreunen.   

Terwijl ik lig te genieten zoekt Meesteres Liv een paar kleuren lippenstift uit waarmee ze met een daarvan m’n oogleden van een passende teint voorziet. Met de andere schrijft ze iets op m’n borst. Wat er staat kan ik niet zien al heb ik wel een vermoeden want volgens haar ben ik nu een echte ‘slutzero’… En het blijft niet bij woorden, want direct daarna krijg ik een flinke dildo naar binnen geschoven waarmee ze me even lekker verwend. Ook deze keer moet ik het gevaarte maar een poosje inhouden vindt ze, en om te voorkomen dat het ding ontsnapt bindt ze hem met een bondagekoord vast aan m’n benen. 

Helaas, als Meesteres Liv de electro kortstondig flink opvoert trekt m’n lichaam samen waardoor de dildo zich een weg naar buiten baant. Dat spelletje herhaalt ze nog een keer waardoor het ding uit m’n grot vlucht en op de vloer valt. “Wederom Sorry Meesteres!”  

Hopelijk kan ik iets goed maken met de presentjes die ik heb meegebracht. Ze vraagt welk cadeautje als eerste aan de beurt is om uit te pakken. “Dat is de langste Meesteres, die is namelijk ter vervanging van het kapotgemaakte exemplaar.”, zeg ik.  Dat is een rijzweep met een kern van koolstofvezel die zich vast niet zo makkelijk stuk laat slaan. Ze is er heel erg blij mee en als bedankje krijg ik gelijk een korte bastinado om hem in te wijden. De klappen op m’n voetzolen vallen gelukkig mee. 

Dat geldt niet voor de volgende stroomstoot die onverwacht door mijn tepels heen gaat waardoor ik het uitgil. Dat was heftig en voel traantjes branden, maar ook voelt het tegelijkertijd goed… 

Het volgende pakje is een enveloppe. Daaruit haalt Meesteres Liv een kaartje en een vijftal gekleurde dobbelstenen. Het is een variatie op een spanking game die ik op internet heb gevonden en wat heb aangepast. Omdat ze voor straks al iets in anders voor me heeft bedacht, bewaard ze het voor een volgende keer. Het staat haar natuurlijk vrij om het spel ook bij andere gasten te gebruiken, dus wees gewaarschuwd. 

De daaropvolgende paar elektro pulsen laten me weer kronkelen op de stoel waarbij ik me een paar keer goed laat horen. Daarna draait ze het vermogen terug en laat het apparaat op een dragelijke stand aanstaan. 

Als ze het laatste pakje open heeft gemaakt is ze verheugd, zoiets heeft ze namelijk nog niet in haar collectie. En als ze de houten paddle omdraait is ze nog blijer en krijg ik een hele stevige knuffel van haar, met een houtbrandpen heb ik namelijk een tekst in de bovenkant van de paddle gebrand. 

Het nieuwe slagwerk kan gelijk worden uitgeprobeerd bij het eindspel waarvoor ik weer word losgemaakt van de stoel. Het bed maak ik vrij van de spullen en moet er daarna op m’n buik op gaan liggen waarna Meesteres Liv met de boeien aan het bed vastzet. 

De opwarming doet ze met haar eigen paarse flogger, die ze met toenemende kracht op m’n billen en bovenbenen laat neerkomen,  zodat ze na een poosje al lekker beginnen te gloeien. Even een korte pauze waarbij ze over m’n licht tintelende vel streelt en dan is het tijd om de nieuwe zweep uit te proberen, zegt ze. 

Die laat ze een aantal keren met een zwiepende slag op m’n zitvlees en hamstrings neerdalen waarbij die laatste het pijnlijkst zijn, wat ik dan ook duidelijk laat merken. 
De zweep is in ieder geval heel gebleven en heeft volgens de Meesteres een paar mooie striemen achtergelaten. Ook nu weer een korte pauze waarbij ze liefkozend over de zojuist ontstane zwellingen streelt. 

Dan is het tijd om de paddle in te wijden, daarmee slaat ze afwisselend op beide billen. De impact daarvan is dusdanig dat het niet lang duurt voordat ik in tranen ga. En dat is nog maar het begin, ze komt op m’n rug zitten zodat ik geen kant meer uit kan draaien en ze voluit kan gaan, wat ze dan ook doet. Ik huil, gil en vraag om genade, maar die krijg ik niet, het is tenslotte een afstraffing. Als ze eindelijk de paddle weglegt en van me afkomt voelt het alsof m’n billen in brand staan.  

En nog is het niet voorbij, Meesteres Liv heeft ook een leren Bullwhip klaargelegd en het is niet de bedoeling dat die ongebruikt wordt teruggehangen. De slagen daarmee zijn van een heel andere orde, meer snijdend dan bijvoorbeeld een dunne cane die een meer stekende pijn geeft. Het duurt dan ook niet lang voordat ik weer om genade smeek. Dit houd ik echt niet veel langer vol, maar wil ook het stopwoord niet gebruiken. De Meesteres heeft blijkbaar door dat ik tegen mijn limiet aanzit en zegt: “Nog tien slagen!”, die ze vervolgens toedient en daarbij zelf aftelt. Dan is het over en laat ik me even helemaal gaan. “Wauw, dat was heftig!”, weet ik na een poosje uit te brengen en enige tijd later gevolgt door een “Dank U Meesteres!”, waarna ik een paar minuten lang in een roes met m’n ogen dicht blijf liggen. 

Als ik weer wat ben bijgekomen en overeind kom krijg ik een glas water aangereikt die ik dankbaar accepteer. Meesteres Liv vraagt of ik na het douchen ook nog een kop koffie wil en dat aanbod sla ik zeker niet af.  

Van de hete douche knap ik al gauw op en neem de tijd om de lippenstift van m’n lijf af te krijgen, wat vrij eenvoudig gaat. Met een klop op de deur laat ik weten gereed te zijn en begin vast met opruimen van de spullen. Niet veel later hoor ik gerammel bij de deuren en aangezien die niet gelijk opengaat doe ik dat na een paar tellen zelf, waarna de Meesteres binnenkomt met koffie voor ons beiden. 

Net als de vorige keer help ik haar mee met opruimen en schoonmaken van de gebruikte spullen, terwijl we ondertussen de sessie doorspreken en genieten van het bakkie pleur. 

Het was vandaag wederom een heerlijk intense, maar ook grensverleggende sessie met een Geweldige Meesteres die ik volgend jaar wederom met een bezoek wil vereren. 
Ik ben nu al benieuwd wat me dan weer te wachten staat. 

sub slutzero